زنبور عسل موجودی است بسیار تمیز و حساس و خیلی وسواس نسبت به تولید یک عسل مرغوب و ایجاد محیطی سالم و بهداشتی برای نگهداری نوزادان و تامین سلامت کلنی و وظایفی که هر فروند زنبور باید دقیق انجام دهد.

در درجه اول زنبور سعی می کند در کوهستان ها و دشت ها به صورت آزادانه یک محیط کاملا سالم و بهداشتی و ایمنی را برای زندگی و زاد و ولد و افزایش جمعیت کلنی انتخاب می کند به گونه ای که محیط زندگی اش هیچ استرس و ناامنی برای او ایجاد نکند و در کمال امنیت و آسایش و بدون هرگونه اسارتی به تولید عسل طبیعی و گرده و ژل رویال برای خود بپردازد لذا در این حالت عسلی را تولید میکند كه تحت هیچ تحریک و ترس و استرسی قرار نداشته و عسل بسیار باکیفیت و بسیار شفابخشی را طبق برنامه منظم خود در مناطق کوهستانی و دور افتاده تولید می کند.

تمام عسل های وحشی اصل در چنین شرایطی تولید می شوند و به همین دلیل دارای خواص درمانی بسیار بالایی هستند.

و اما عسل طبیعی پرورشی که توسط زنبوردارهای زحمت کش تولید می شوند به دلايل زیر باعث افت کیفیت نسبت به عسل وحشی می شوند :

۱ – بازدید بیش از حد زنبوردار از کلنی ها زنبور عسل طبیعی

۲- نقل مکان کردن زنبور ها از یک کوهستان به کوهستانی دیگر جهت تولید عسل طبیعی بیشتر

۳ – دادن دارو هاي شيميايي

۴ – کیک گرده و شربت دادن های زمستانی و خارج از فصل تولید عسل

٥-ایجاد سر و صدا هنگام کار و نزدیک بودن به عارضه های انسانی چون آنتن دکل ها مخابراتی